Opis
Bogato ilustrowany przegląd wszystkich modeli samochodów Maserati od 1947 roku. Zamieszczone opisy i atrakcyjne zdjęcia ułatwiają rozpoznanie następujących modeli: Gran Turismo, Tipo A6, 3500 GT, 5000 GT, Tipo 151, Sebring, Quattro Porte, Mistral, Mexico, Ghibli, Indy, Bora, Merak, Khamsin, Quattroporte, Kyalami, Biturbo, Karif, Shamal, Barchetta, Chrysler TC by Maserati, 3200 GT, Spyder, 4200 GT, MC 12 Corsa, Kubang.
Książka ani w całości, ani we fragmentach nie może być skanowana, kserowana, powielana bądź rozpowszechniana za pomocą urządzeń elektronicznych, mechanicznych, kopiujących, nagrywających i innych, w tym również nie może być umieszczana ani rozpowszechniana w postaci cyfrowej zarówno w Internecie, jak i w sieciach lokalnych bez pisemnej zgody posiadacza praw autorskich.
Spis treści
Wprowadzenie 6
Opis modeli samochodów Maserati
Maserati 1500 Gran Turismo Tipo A6 12
Maserati 2000 Gran Turismo Tipo A6G 14
Maserati 2000 Gran Turismo Tipo A6G54 16
Maserati 3500 GT i 3500 GTI 19
Maserati 5000 GT i 5000 GTI 22
Maserati Tipo 151 25
Maserati Sebring 26
Maserati Quattro Porte I 28
Maserati Mistral 31
Maserati Mexico 34
Maserati Ghibli 36
Maserati Indy 39
Maserati / silnik Tipo C.114 41
Maserati Bora 43
Maserati Merak 45
Maserati Khamsin 48
Maserati Quattroporte II 50
Maserati Kyalami 51
Maserati 4porte / Quattroporte / Royale 53
Maserati Biturbo / Biturbo S / Biturbo i / Biturbo Si 56
Maserati Biturbo 2500 / Biturbo Si 2500 / Biturbo ES 58
Maserati (Biturbo) 425 60
Maserati (Biturbo) Spyder 61
Maserati (Biturbo) 420 / 422 / 4.18v / 4.24v 62
Maserati (Biturbo) 228 / 222 SR / 222 4v 64
Maserati (Biturbo) 430 / 430 4v 66
Maserati (Biturbo) 222 / 2.24v 67
Maserati (Biturbo) Racing 68
Maserati Karif 69
Maserati Shamal 70
Maserati Ghibli 71
Maserati Quattroporte 73
Maserati Barchetta 75
Maserati / Chrysler TC 76
Maserati 3200 GT 77
Maserati Spyder 79
Maserati 4200 GT 82
Maserati Quattroporte 85
Maserati MC 12 Corsa 88
Maserati Kubang 90
O autorach / z książki
Wprowadzenie
Stajnia wyścigowa braci Maserati
Pierwszym z rodu Maserati, który połknął motoryzacyjnego bakcyla był Carlo. Zaczął od skonstruowania silnika spalinowego, który następnie zamontował do wyścigowego roweru. Potem, na początku ubiegłego stulecia zbudował samodzielnie swój pierwszy samochód, co wydatnie przyczyniło się do jego błyskotliwej, choć krótkiej kariery. W 1902 r. został szefem działu rozwoju u Fiata, w 1903 r. przeniósł się do Isotty Fraschini, a w 1907 r. został szefem działu sportu w firmie Bianchi. Niestety, w 1910 r., w wieku zaledwie 29 lat, zmarł na gruźlicę. Przed śmiercią zdążył jednak jeszcze skonstruować samolot.
Maserati jako marka samochodów sportowych ma swój początek w wytwórni aut wyścigowych założonej początkowo przez Alfieriego Maserati, a prowadzonej później wraz z trzema jego braćmi: Ettore, Ernesto i Bindo. Alfieri, urodzony w 1887 r., był –podobnie, jak Carlo – utalentowanym mechanikiem, pracującym dla Isotty Fraschini. Wspólnie ze starszym o trzy lata Ettorem Maserati reprezentował interesy firmy w Argentynie, a od 1912 r. tworzył dział obsługi klienta Isotty w ojczystych Włoszech. Potem usamodzielnił się i 1 grudnia 1914 r. założył w Bolonii Officine Alfieri Maserati. Rozpoczął od produkcji świec zapłonowych, by wkrótce zająć się przystosowaniem samochodów marki Isotta Fraschini do wyścigów. W latach 20. XX wieku zaprojektował kilka aut wyczynowych na zamówienie firmy Diatto. W 1926 r., wykorzystując zespoły tych samochodów, stworzył pierwszy własny pojazd, ochrzczony swoim nazwiskiem. Wtedy powstał również słynny znak firmowy Maserati. Wymyślił go brat, artysta-malarz – Mario (który jako jedyny z sześciu synów Rodolfa i Caroliny Maserati nie interesował się techniką), zainspirowany motywem trójzębu – atrybutu Neptuna, boga morza. Posąg Neptuna, dzieła flamandzkiego rzeźbiarza Jean Luca de Boulogne, stanowiący ozdobny element wielkiej studni, jest jednym z symboli miasta Bolonia.
Pierwsze wyczynowe Maserati już w inauguracyjnym wyścigu (Targa Florio w 1926 r.) zwyciężyło w swojej klasie. Ponieważ jednak firma traktowała sport a nie reklamę czy produkcję aut, jako główny cel swojego działania, przedsiębiorstwo miało nieustanne problemy finansowe. Z dzisiejszego punktu widzenia trudno zrozumieć, czemu nie próbowano budujących renomę marki sportowych sukcesów zdyskontować ekonomicznie. Przypuszczalnie właściciele mieli ambicje utrzymania niezależności od sponsorów, będąc jednocześnie całkowicie pochłoniętymi postępami techniki i rozwojem wyścigów automobilowych. Alfieri Maserati, główny konstruktor i dyrektor finansowy, zmarł w 1932 r., w wieku zaledwie 44 lat, wskutek następstw nieszczęśliwego wypadku podczas zawodów. Śmierć przerwała gwałtownie prace nad konstrukcją innowacyjnego, jednomiejscowego bolidu z napędem przednich kół. W tej sytuacji Bindo, dotąd zatrudniony przez Isotte˛ Fraschini, objął w rodzinnej firmie stanowisko prezesa, a Ernesto przejął dotychczasowe obowiązki Alfieriego.
W latach 30. minionego stulecia w zawodach Grand Prix panowały niemal niepodzielnie samochody niemieckie – Mercedes i Auto Union. Tylko Alfa Romeo mogła stawić im czoła. Maserati znalazło miejsce dla siebie, tworząc jednomiejscowe auto przeznaczone do wyścigów ulicznych, górskich i długodystansowych (Mille Miglia). Sportowe sukcesy firmy nie przekładały się jednak na jej kondycję ekonomiczną Przyczynę stanowiła ówczesna sytuacja polityczna – faszystowskie Włochy jako sojusznik hitlerowskich Niemiec popadały w izolację gospodarczą, zaczynało brakowac surowców. W 1937 r. Bindo, Ettore i Ernesto Maserati musieli odsprzedać swoją „stajnię” rodzinie przemysłowców Orsi. Zgodnie z umową zobowiązali się współpracować z firmą jeszcze przez dziesięć lat.
Po upływie umownej dekady, w 1947 r. bracia Maserati założyli wspólnie małą firmę O.S.C.A. (Officine Spezializzate Costruzioni Automobili), specjalizującą się budowie samochodów wyścigowych. Znowu stali się niezależni. Rozpoczęli od wytwarzania niewielkich aut sportowych i wyczynowych, by od 1960 r. produkować pojazdy Gran Turismo z prawdziwego zdarzenia. Jednakże w 1963 r., z powodu zaawansowanego wieku, bracia byli zmuszeni sprzedać przedsiębiorstwo firmie produkującej motocykle MV Augusta, która jeszcze przez cztery lata kontynuowała ich działalność…
